In De Ingenieur van maart 2023 plaatste Jim (redacteur Jim Heirbaut) het onderstaande artikel:
Raadseltje. Wat was er anders tijdens de meest recente, vijftigste editie van het ABN AMRO-tennistoernooi in Rotterdam vorige maand? Nee, ik bedoel niet dat onze landgenoot Tallon Griekspoor heel goed speelde en langzaam naar de wereldtop toe kruipt. En ook niet dat de organisatie de baanbrede reclameborden met de naam van de hoofdsponsor erop had vervangen door net zo grote ledschermen – wat aan het licht kwam toen een tennisbal er met grote vaart tegenaan knalde.
Nee, er gebeurden spookachtige dingen. Zo af en toe klonk het vertrouwde ‘Out!’ van de lijnrechters, maar het gekke was dat die er helemaal niet meer zaten. Het duurde even tot ik het doorhad: de kreet die ik hoorde bij twijfelballen was digitaal nagemaakt.
Maar wie tuurde er dan langs de lijnen, om te kijken of een bal in of uit was? Een haviksoog, is het flauwe antwoord. Hawk-Eye, het geavanceerde systeem voor lijnbewaking dat al jarenlang bij de grotere toernooien wordt ingezet bij dubieuze calls, heeft nu de lijnrechters van vlees en bloed werkloos gemaakt. Bij Hawk-Eye Live leggen tien camera’s vanuit alle hoeken de baan van de tennisbal vast en het systeem berekent precies of die bij het stuiteren nog een stukje lijn meepakt (in) of niet (Out!).
Waarschijnlijk is het tennisspel daarmee eerlijker geworden, want mensen maken nu eenmaal fouten. Ook lopen er geen lijnrechters meer gevaar te worden geraakt door een tennisbal. Vooral bij de service was het uitkijken geblazen. Wie midden achter de baan zat, moest wel eens wegduiken als Raonic, Karlovic of Isner weer eens een kanonskogel afvuurde: 220 kilometer per uur is geen uitzondering bij deze spelers. Nu is een tennisbal niet zwaar, maar hij komt toch hard aan, kan ik zeggen uit eigen ervaring.
Uniek was het moment tijdens de US Open van 2020 toen Novak Djokovic uit pure frustratie een bal wegmepte na het missen van drie setpunten. Nu komt dat wel vaker voor, maar Djokovic had de pech dat zijn bal een lijnrechter op haar keel raakte. Djokovic werd uit het toernooi gegooid.
Wat ik wel jammer vind, is dat de discussie tussen spelers en de scheidsrechter hiermee verleden tijd lijkt. Begin jaren tachtig had je John McEnroe en die zag het soms beter dan de lijnrechters en de umpire. Tenminste dat dacht-ie en dat liet hij hardop weten ook, met alle krachttermen van dien. ‘Big Mac’ balanceerde vaak op het randje, ging er soms over, maar zulke figuren geven de sport kleur.
De technologische vooruitgang die Hawk-Eye brengt heeft de professionele tennisbaan weer een stukje sterieler gemaakt. Fijn dat het eerlijker is voor de sporters, maar het menselijke aspect is weer een graadje minder geworden. Ergens toch jammer.